Czasami tradycyjną przemoc rówieśniczą i cyberprzemoc opisuje się jako coś, czym nie powinniśmy się przejmować, albo też jako element „normalnego” rozwoju dzieci. W innych miejscach zjawiska te są określane jako wszechobecny, palący problem społeczny. Gdzie leży prawda? Jak bardzo rozpowszechnione są te zjawiska w naszych szkołach?

Udzielenie odpowiedzi na to pytanie nie jest łatwe, ponieważ częstość występowania tych problemów zależy od różnych aspektów, między innymi od kontekstu krajowego i lokalnego, w jakim są one badane, od narzędzi używanych do gromadzenia informacji na ich temat oraz od ram czasowych ujętych w pytaniu o wiktymizację (np. „w tym roku szkolnym”, „w ciągu ostatnich trzech miesięcy” itp.). W raporcie na temat przemocy w szkole, opublikowanym niedawno przez UNESCO (2019), czytamy, że szacunkowe dane dotyczące częstości występowania przemocy rówieśniczej pochodzą z różnych, prowadzonych na dużą skalę badań ankietowych, takich jak „Zachowania zdrowotne dzieci w wieku szkolnym” (Health Behaviour in school-Age Children – HSBC) i „Globalne badanie stanu zdrowia uczniów” (Global School-Based Health Survey – GSHS). Według średnich oszacowań około 25-30% dzieci deklaruje, że doświadczyło przemocy rówieśniczej. Od 5 do 10% uczniów twierdzi, że doświadcza przemocy rówieśniczej bardzo często (tj. przynajmniej raz w miesiącu). Częstość występowania cyberprzemocy szacuje się na około 10%.

Ten ostatni odsetek obejmuje zarówno ofiary „czystej” cyberprzemocy, które nadal stanowią mniejszość, jak i chłopców i dziewczynki, którzy doświadczają obu form znęcania się, tradycyjnych i internetowych.

Uczniowie – ofiary znęcania się i cyberprzemocy

Wyobraźmy sobie, co to może oznaczać w prawdziwym świecie.

Dane dotyczące częstości występowania tego zjawiska to coś więcej niż suche statystyki. Mówią nam one, że w przeciętnej klasie liczącej 20 uczniów około 5 lub 6 dzieci może doświadczać przemocy rówieśniczej w latach szkolnych, przy czym 1 lub 2 uczniów może padać ofiarą bullyingu bardzo często.

Legenda: różowe figurki oznaczają uczniów będących potencjalnymi ofiarami przemocy rówieśniczej w klasie, a  figurki czerwone to uczniowie, którzy mogą jej doświadczać bardzo często.